مقايسه انعقاد شيميايي و انعقاد الكتريكي

اصول انعقاد الكتريكي همانند انعقاد شيميايي است، تفاوت بين اين دو روش در اضافه كردن منعقدكننده است. در روش انعقاد الكتريكي، منعقدكننده به صورت الكتريكي توليد مي شود و پساب در يك سل الكتروشيميايي تصفيه مي شود. زماني كه سيستم در تماس با يك منبع برق خارجي قرار مي گيرد، آندهاي قرباني به دليل اكسيداسيون در محلول خورده مي شوند و باعث آزادسازي كاتيون هاي منعقدكننده در سل مي شوند. در صورتيكه بين الكترودها يك اختلاف پتانسيل ايجاد شود، آندها مي توانند باعث آزادسازي منعقدكننده ها شوند.

در انعقاد الكتريكي، منعقدكننده از اكسايش الكتروليتي يك آند قرباني، بطور معمول از جنس آلومينيوم يا آهن، كه منجر به انحلال الكترودي كاتيون هاي فلزي همانند انعقاد شيميايي مي شود، بدست مي آيد. هم در انعقاد شيميايي و هم در انعقاد الكتريكي، اين كاتيون ها منجر به باردار شدن ذرات موجود معلق مي شود.

فرآيند انعقاد الكتريكي 

• مهاجرت به سمت الكترود با بار مخالف و تراكم بعلت خنثي سازي بار
• تشكيل رسوب با آلاينده توسط كاتيون يا يون هيدروكسيل
• برهم كنش كاتيون فلزي با يون هيدروكسيل براي تشكيل هيدروكسيد، كه داراي خواص جذب بالا هستند و با آلاينده ها پيوند ايجاد مي كنند.
• تشكيل هيدروكسيدهاي با ساختار مشبك مانند بزرگ كه از طريق آب جاروب مي شوند.
• اكسايش آلاينده ها به گونه هاي با سميت كمتر
• حذف توسط شناورسازي يا ته نشيني و چسبندگي به حباب ها

براي اطلاعات بيشتر به سايت مهندسين پالود صنعت مراجعه كنيد.