كاربرد ازن در اكسيد كردن فلزات

ازن فلزات محلول را اكسيد مي كند كه به آساني با فيلتراسيون جدا شوند. مثلا آهن به شكل فروس در آب غير محلول است. ازن آب را به فريك هيدروكسيد تبديل مي كند كه بسيار نامحلول بوده و به وسيله فيلتراسيون قابل جداكردن است. ساير فلزات حساس به ازن عبارتند از: آرسنيك، كادميم، كرم، كبالت، مس، سرب، منگنز، نيكل، روي و ساير يون هاي فلزات سنگين و تركيبات آن.

ازن خيلي سريع عواملي چون منگنز، آهن، سولفيد هيدروژن، آمونياك، سيانيد، نيتريت، تانن ها، هيدروكربن هاي آروماتيك، بنزن، تولوئن، گزيلن، آلاينده هاي ارگانيك، بقاياي سوخت هاي ديزلي در آب، هيدروكربن هاي آليفاتيك، سولفيدها، تركيبات نيتروژنه، استون، دي اكسين ها، بوهاي متصاعد شده از سيستم هاي تصفيه فاضلاب، فنل، بقاياي مواد شوينده و آلاينده هاي هوا را اكسيد و به تركيبات كم ضرر و يا بي ضرر تبديل مي كند.

راهبري و نگهداري ازن ژنراتور

سيستم ازن ژنراتور نسبتا پيچيده است بنابراين بايستي به صورت مداوم راهبري شود.

• سيستم تامين گاز اكسيژن :
• ژنراتور ازن : ژنراتورهاي ازن و سيستم هاي تغليظ كننده ي گاز اكسيژن، انرژي زيادي مصرف مي كنند بنابراين بايستي انرژي مصرفي آنها با توجه به كارايي گندزدايي بهينه شود. از آنجا كه بيشتر كاركنان تصفيه خانه هاي فاضلاب با تجهيزات توليد ازن ژنراتور نا آشنا هستند بايستي با تامين كننده ي تجهيزات ازن ژنراتور قراردادي منعقد كرد تا در چند سال اول بهره برداري، روش راهبري و نگهداري سيستم را آموزش دهند و در شرايط اضطراري به كاركنان كمك نمايند. اتصالات و محيط پيرامون سيستم توليد ازن نبايد نشتي داشته باشند زيرا حتي يك نشتي كوچك ازن مي تواند مقدار غلظت ازن در هواي آزاد به صورت خطرناكي بالا ببرد. تجهيزات پايش اكسيژن و ازن در هواي آزاد را بايستي آزمايش نموده و براساس دستورالعمل توليد كننده، كاليبره نمود. متعلقات سيستم توليد ازن شامل كمپرسورهاي هوا، تجهيزات سرد كننده، تامين هوا، واشرهاي آب بند و تجهيزات برقي بايستي به طور منظم پايش شوند تا از كاركرد درست آن ها و با توجه به توصيه هاي توليد كننده مطمئن شد.
• واحد تامين انرژي ژنراتور ازن و ساير تجهيزات كمكي : واحد تامين برق ژنراتور ازن بايستي به صورت سالانه بازبيني و آزمايش شود. جريان سنج ها، سنسورهاي دما و فشار، آناليزورهاي گاز ازن و ازن محلول و ساير ابزار كنترلي بايستي به طور منظم بازبيني شوند تا از داده هاي آنها مطمئن شد و داده هاي درستي براي بهينه سازي راهبري سيستم به دست آورد.
• مخزن تماس ازن و سيستم تخريب گاز ازن خروجي : مخزن تماس ازن بايستي سالانه بازبيني شود تا از سلامت سازه و عملكرد درست اجزاي آن مطمئن شد. واشرها و تجهيزات در تماس با ازن بايد به طور سالانه بازديد و در صورت خرابي تعويض شوند.
• فرآيند پايش در خط و كنترل ازن توليدي: پارامترهاي كليدي كنترل فرآيند ازناسيون شامل اين موارد است: دوزاژ ازن، بازدهي انتقال، اختلاط، نيمه عمر ازن و زمان تماس در اكثر سيستم هاي ازن ( مثلا آنهايي كه از اكسيژن مايع براي توليد ازن استفاده مي كنند ). اهداف اصلي كنترل فرآيند و اتوماسيون، به حداقل رساندن انرژي و اكسيژن مصرفي است. مقدار توليد ازن را مي توان با تغيير انرژي ژنراتور تنظيم نمود. ساده ترين راه كنترل فرآيند، تنظيم دوزاژ ازن مصرفي بر روي يك مقدار ثابت است.
• سيستم تامين گاز اكسيژن : منابع اكسيژن با خلوص بالا، مايع سازي اكسيژن در محل، يا خالص كردن اكسيژن مولكولي در محل كه براي توليد ازن به كار مي رود، در اكثر تصفيه خانه ها تميز و خشك بوده و نقطه ي شبنم آن كمتر از -60 درجه سانتيگراد است. در عين حال اگر نقطه ي شبنم گاز اكسيژن بالا باشد، بايستي با دقت بيشتري ژنراتورهاي گاز ازن را نگهداري نمود زيرا گاز ازن با رطوبت موجود در هواي ورودي واكنش داده و بخارات خيلي خورنده اي حاوي اكسيدهاي نيتروژن از جمله اسيد نيتريك توليد مي كند. در تمام سيستم ها، فيلترهاي حذف ذرات بايستي به طور دوره اي تعويض شوند. دوره تعويض فيلترها به شرايط محل بستگي دارد اما فاصله ي زماني بازرسي فيلترها نبايد از سه ماه بيشتر باشد.

محصولات جانبي گندزدايي DBP چيست؟

محصولات جانبي گندزدايي DBP چيست ؟ هدف از تصفيه آب آشاميدني، حذف عوامل بيماري زا، مواد شيميايي سمي، عوامل آلاينده و اثرگذار در خصوصيات زيبايي شناختي آب خام مي باشد. در منابع آب سطحي از قبيل رودخانه ها، درياچه ها و مخازن سدها، فرآيندهاي معمول تصفيه آب شامل انعقاد، لخته سازي، ته نشيني، صاف سازي و گندزدايي به كار مي روند.

انعقاد، خنثي سازي بار سطحي ذرات و لخته سازي، تركيب ذرات كوچك با يكديگر و ايجاد لخته هاي بزرگ قابل ته نشيني مي باشد.

در ته نشيني و صاف سازي، لخته ها و ديگر ذرات خنثي شده از قبيل عوامل بيماري زا حذف مي شوند. گندزدايي فرآيند نهايي است كه براي تامين دو هدف :

• كشتن يا غيرفعال سازي عوامل بيماري زا
• ايجاد باقي مانده موثر در آب تصفيه شده به منظور ممانعت از رشد ميكروبي در شبكه توزيع آب، بكار مي رود.

هر چند كه درصد بالايي از عوامل بيماري زا توسط انعقاد، لخته سازي، ته نشيني و صاف سازي حذف مي شوند اما گندزدايي فرآيندي مهم براي محافظت عموم از تماس با عوامل بيماري زاي ناشي از آب، مي باشد.

كلر، كلرآمين ها، ازن، دي اكسيد كلر و اشعه ماورابنفش جز گندزداهاي معمول مي باشند. در فرآيند گندزدايي علاوه بر كشتن يا غيرفعال سازي عوامل بيماري زا، ماده گندزدا با مواد آلي طبيعي ( مانند هواد هيوميك و فوليك ) يا برميدهاي آب واكنش داده و منجر به توليد تركيبات آلي و غيرآلي گوناگوني مي شود كه به اين محصولات عمدتا محصولات جانبي گندزدايي DBP مي گويند.

بسياري از مواد گندزداي اكسيدكننده براي كنترل رنگ، بو و مزه، حذف آهن و منگنز و ديگر تركيبات مواد آلي و غيرآلي به كار مي روند و هنگامي كه از كلر استفاده شود آنرا بعنوان پيش اكسيداسيون يا پيش كلرزني مي شناسند. تركيبات مختلف حاصل از فرآيندهاي اكسيداسيون را نيز مي توان در گروه DBP قرار داد.

معمولترين محصولات جانبي گندزدايي در آب در حين استفاده از كلر و كلر آمينها، تري هالومتان ها THM و هالواستيك اسيدها HAAs مي باشند. برومات در اثر ازن زني آب در غلظت هاي بالاي برومايد تشكيل مي شود و كلريت در اثر استفاده از دي اكسيد كلر توليد مي شود. هيدرات كلرال، هالواستونيتريلها و كلروپيكرين ساير محصولات جانبي ناشي از كلرزني مي باشند و در ضمن كلريدسيانوژن نيز يكي از محصولات جانبي گندزدايي در آب كلرينه مي باشد.

آلدئيدها، كتواسيدها و كربوكسيل اسيدها، تركيبات آلي معمول شناسايي شده در آب ازن زني شده مي باشند. كلرات ممكن است در محلول مادر كلر ( هيپوكلريت ) و در آب تصفيه شده توسط ازن و دي اكسيدكلر تشكيل شود. بسياري از محصولات جانبي گندزدايي در حد ميكروگرم در ليتر در آب تصفيه شده حضور دارند.

فرآيند فنتون

يكي از روش هاي تصفيه فاضلاب به روش فنتون است. مكانيسم كلي فرآيند فنتون با تشكيل راديكال هيدروكسيل آغاز مي شود. اين واكنش در محيط اسيدي انجام مي گيرد.

سرعت واكنش فنتون شديدا وابسته به حضور راديكال خوارهايي مانند يون هاي غيرآلي مي باشد.از جمله اين يون هاي غيرآلي كلرايد، سولفات، نيترات، كربنات و هيدروژنوكربنات مي باشند.

فاكتورهاي موثر بر كارايي فرآيند فنتون

مهم ترين فاكتورهاي موثر بر كارايي فرآيند فنتون شامل :

• pH بهره برداري
• مقدار يون آهن
• غلظت پراكسيدهيدروژن
• غلظت اوليه آلاينده
• دماي بهره برداري
• انعقاد شيميايي

فعاليت كاتاليستي گونه هاي آهن شديدا وابسته به pH محلول مي باشند. كارايي فرآيند فنتون در تجزيه تركيبات آلي در pH هاي بالا و نيز pHهاي پايين كاهش مي يابد.

بطور معمول با افزايش غلظت يون آهن، مقدار تجزيه افزايش مي يابد. از طرف ديگر غلظت بيش از حد يون آهن، سبب افزايش مقدار نمك هاي آهن شده كه اين امر سبب افزايش مقدار جامدات محلول در پساب خروجي مي شود.

بطور معمول همانند حضور يون آهن، با افزايش غلظت پراكسيدهيدروژن، كارايي تجزيه افزايش مي يابد، اما اين به مفهوم استفاده بيش از حد بهينه از آن نيست. بعبارت ديگر دوز بيش از حد بهينه پراكسيدهيدروژن به عنوان راديكال خوار عمل كرده و با مصرف راديكال هاي هيدروكسيل باعث كاهش كارايي فرآيند اكسيداسيون پيشرفته مي شود. همچنين دوزهاي بالاي پراكسيدهيدروژن سبب از بين رفتن ارگانيسم هاي زنده موجود در محيط آبي شده و به اين ترتيب در مواقعي كه از فرآيند فنتون بعنوان يك پيش تصفيه براي انجام فرآيندهاي بيولوژيكي استفاده مي شود، عملا امكان فرآيندهاي بيولوژيكي از بين خواهد رفت.

مزايا و معايب فرآيند فنتون

مزاياي اصلي فرآيند فنتون شامل :

• امكان انجام مديريت كاربرد مقدار مواد شيميايي
• عدم نياز به استفاده از انرژي
• امكان كاربرد آن در دما و فشار محيطي اتمسفر
• آهن يك فلز غيرسمي بوده و به مقدار فراوان در دسترس مي باشد.

معايب فرآيند فنتون

• هزينه بالا و خطر ذخيره سازي و حمل و نقل پراكسيد هيدروژن
• مقدار بالاي مواد شيميايي مورد استفاده جهت تنظيم pH و نيز مصرف مواد شيميايي جهت خنثي سازي آن قبل از دفع
• تجمع لجن آهني

در مقياس كاربردي تر مي توان فرآيند فنتون را همراه با فرآيندهايي مانند انعقاد، فيلتراسيون غشايي و اكسيداسيون بيولوژيكي جهت تجزيه تركيبات آلي به مقدار بيشتر استفاده كرد.

عوامل موثر در گندزدايي با كلر

1. غلظت كلر: با بالا رفتن ميزان غلظت كلر توان گندزدايي آن افزايش مي يابد.
2. زمان تماس كلر با آب : با افزايش زمان تماس كلر با آب، تاثير گندزدايي كلر بيشتر ميگردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز مي باشد. در هرحال مدت زمان تماس نبايد از 20 دقيقه كمتر باشد.
3. PH آب: با افزايش PH آب تاثير گندزدايي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد. كلرزني در pH هاي پايين تر خيلي موثرتر مي باشد. وقتي از كلر گازي استفاده شود، باعث كاهش pH مي شود در حاليكه افزودن هيپوكلريت كلسيم و هيپوكلريت سديم باعث افزايش pH مي شود. با توجه به اين تغييرات pH انتظار مي رود كه كلر گازي كارايي گندزدايي بيشتري نسبت به هيپوكلريت در دزهاي يكسان داشته باشد.
4. دماي آب: با افزايش دماي آب، اثربخشي كلر بيشتر مي گردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز است. سرما باعث كندي جذب كلر توسط آب و تاخير در قدرت ميكروب كشي آن مي گردد. در pH ثابت در دماي 30 درجه سانتي گراد، اثر گندزدايي كلر سه برابر اثر آن در آب 4 درجه سانتي گراد است.
5. مواد خارجي موجود در آب: با افزايش كدورت آب ( به دليل امكان تماس كمتر كلر با ميكروارگانيسم ها ) تاثير ضدعفوني سازي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد.ذرات بزرگتر باعث پناه دادن ميكروارگانيسم ها از تماس با كلر شده كه باعث افزايش تقاضاي كلر مي شود. وقتي جامدات معلق در آب يا فاضلاب باشد، كلرزني در ابتدا باعث غيرفعالسازي باكتري هاي شناور آزاد منفرد و ميكروارگانيسم هاي به شكل كلني هاي كوچك مي شوند. پس از اين مرحله ي غيرفعالسازي سريع اوليه، سرعت گندزدايي كاهش پيدا كرده و غيرفعالسازي بعدي تابعي از توزيع اندازه ي ذرات خواهد بود.

تلفيق آب شيرين كن با ساير فرآيندهاي تصفيه

اصولا آب شيرين كن براي حذف ذرات مي باشد. اين تاسيسات اغلب خودكار عمل مي نمايند و فقط شامل صاف سازي و گندزدايي مي باشند بنابراين با ساير فرآيندهاي تصفيه به صورت تلفيقي وجود ندارند.اما اخيرا صاف سازي غشايي بعنوان يك گزينه جايگزين صاف سازي دانه اي صرفنظر از كيفيت منبع آب ارزيابي شده اند. اين تاسيسات حتي براي منابع آبي كه نياز به كنترل DBP يا حذف NOM، رنگ، بو و طعم، سختي، آهن، منگنز، آرسنيك و ساير تركيبات آلي و معدني دارند، به كار مي رود. براي تصفيه اين نوع آب ها، فرآيندهاي صاف سازي غشايي با سيستم هاي تصفيه پيچيده تلفيق مي شوند.

اكنون صاف سازي غشايي همراه با اكسيدان ها براي حذف آهن و منگنز، با سختي گيري با آهك براي حذف سختي، با انعقاد براي آب هاي با كدورت زياد يا NOM زياد و با PAC براي حذف مواد آلي مصنوعي به كار مي رود.

انعقاد، لخته سازي و گاهي اوقات با ته نشيني، واحدهاي پيش تصفيه معمول براي صاف سازي غشايي مي باشند. انعقاد قادر به حذف 15 تا 50 درصد NOM در آب هاي طبيعي است. انعقاد با ته نشيني اجازه كاربرد صاف سازي غشايي را براي آبهاي با كدورت بالا و خيلي متغير مي دهد.

PAC در تصفيه خانه هاي متداول جهت حذف عوامل مولد بو و مزه و همچنين تركيبات آلي مصنوعي به كار گرفته شده است. تلفيق تصفيه PAC با صاف سازي غشايي يك فرآيند بي نظير در حذف اين آلاينده مهيا مي سازد. در راكتور معمول PAC به غشا، PAC به جريان آب تغذيه غشا ( در بالا دست غشا ) قرار داده مي شود. با استفاده از غشاهاي تحت فشار با مدل جريان جانبي يا با استفاده از غشاهاي مستغرق، PAC را به آب تغذيه برگشت داده مي شود. اين عمل زمان تماس با PAC را افزايش مي دهد و استفاده كربن را به حداكثر مي رساند.

اساس كار آب شيرين كن

اساس كار اين دستگاه ها بر عبور مولكول هاي غير يوني مثل آب از يك غشا با روزنه هاي بسيار ريز بنا شده است. اين غشاها به صورتي ساخته شده اند كه مولكول هاي خنثي را به راحتي از خود عبور مي دهند. به همين دليل آب ورودي به سيستم، كه داراي املاح مختلف است به آب تقريبا خالص تبديل مي گردد. در سيستم آب شيرين كن RO، جريان ورودي به دو جريان آب تصفيه شده و پساب غليظ تبديل مي شود.

در فرآيند آب شيرين كن RO آب با فشار زياد از يك سري غشا نيمه تراوا عبور داده مي شود. اين فشار خارجي از فشار اسمزي طبيعي بيشتر است در نتيجه مولكول هاي كوچك تر از منافذ غشا عبور مي كنند در حالي كه مولكول هاي بزرگ تر، قادر به عبور از غشا نيستند و سپس در جرياني جانبي از كنار غشا عبور داده شده و دفع مي گردند. در اين فرآيند ميكروارگانيسم ها نيز از آب حذف مي شوند. به طور كلي اين فرآيند براي شيرين كردن آب هاي شور به كار مي رود ولي در سال هاي اخير براي حذف آلاينده هاي خاص نظير نيترات مورد توجه قرار گرفته است.

 آب شيرين كن RO يك روش تصفيه فيزيكي و نوعي فيلتراسيون است كه نياز به مواد شيميايي ندارد. در اغلب منابع از روش آب شيرين كن به عنوان روشي موفق و اقتصادي در درازمدت براي كنترل آلاينده هاي آب از جمله نيترات ياد شده است. در اين روش علاوه بر نيترات، كل جامدات محلول TDS آب نيز كاهش مي يابد. اگر چه فرآيند آب شيرين كن مي تواند ميكروارگانيسم ها را نيز حذف كند، اما توصيه شده كه آب پاك از نظر شاخص باكتريايي ( بدون كلي فرم ) به فرآيند RO وارد گردد.

روش هاي تزريق ازن به آب

ازن در تماس دهنده به آب تزريق شده و در آن پخش مي شود. تماس دهنده مي تواند بصورت ستون بلند عمودي، مخزن دو بخشي، ستون بستر آكنده ي شيب دار، همزن ثابت يا يك همزن با سرعت بالا باشد. روش هاي تزريق ازن به آب شامل :

1. تزريق هواي غني از ازن به آب مي تواند تحت فشار مثبت توسط يك ديفيوزر صفحه اي متخلخل واقع در كف يا تحت فشار منفي
2. توسط انژكتور يا نازل ونتوري مانند انجام شود. حباب هاي ريز ازن و مخلوط هوا باعث انتقال جرم شده و اكسيداسيون و گندزدايي در حوضچه ي تماس رخ مي دهد.

وقتي ازن تحت فشار تزريق مي شود، بايد فشار آن به اندازه اي باشد كه بر فشار استاتيكي و افت فشار در ديفيوزرها و لوله ها غلبه كند. اگر تزريق تحت فشار منفي انجام مي شود، انژكتور بايد براي كشيدن ازن از ازن ژنراتور، ايجاد خلا نمايد. كارايي انتقال اكسيژن به غلظت ازن در گاز خوراك، فشار گاز خوراك در نقطه ي تزريق، اندازه ي حباب ازن، دماي آب، وضعيت راه بندها در حوضچه ي تماس و ظرفيت طراحي سيستم بستگي دارد.

در ابتدا ازن وارد شده به آب صرف برطرف كردن نياز ازن شده و سپس به صورت باقي مانده در آب پايدار مي شود. غلظت هاي معمول باقي مانده ي ازن بين 0/3-0/9 ميلي گرم در ليتر قرار دارد.

ميزان معمول تزريق ازن بسته به هدف از كاربرد آن ( يعني گندزدايي، كنترل طعم و بو، كنترل رنگ و كنترل پيش سازهاي THM ) بين 1 تا 5 ميلي گرم در ليتر متغير است.

بعلت اختلاط و وجود تلاطم در حوضچه ي تماس، تعيين زمان تماس مشكل است. چندين حوضچه ي تماس اختلاط كامل مي تواند به طور سري بهم متصل شده تا شرايط جريان پيستوني بهتر فراهم شود.

در يك سيستم دو بخشي، بخش اول حوضچه ممكن است دو سوم كل ازن را دريافت كرده تا نياز ازن تامين و ازن باقي مانده حداقل باشد. در بخش دوم، باقي مانده ي دوزاژ ازن براي دستيابي به مقدار باقيمانده ي مطلوب و پايدار به آب اضافه مي شود. بهترين راه تعيين دوزاژ ازن، انجام مطالعات پايلون است.

ممبران آب شيرين كن

دو نوع از معمول ترين انواع ممبران آب شيرين كن

• استات سلولز CA
• پلي آميد PA

اولين ممبران آب شيرين كن RO كه آرايشي به صورت مارپيچي دارند. از مواد استات سلولزي ساخته شده اند. اغلي غشاهاي CA امروزي از تركيبات تري استات سلولز / دي استات سلولز با سطح غشاي فعال و با ضخامت 0/1 تا 2 ميكرون ساخته شده اند. كه روي لايه محافظ متخلخلي با ضخامت 100 تا 200 ميكرون قرار دارند.

اين غشاها به صورت برگشت ناپذير يا نامتقارن مي باشند و تنها زماني موثر هستند كه روي سطح فعال آن ها محلول غليظي به كار رود.

مزاياي ممبران آب شيرين كن CA

مقاومت در مقابل عوامل اكسيد كننده مانند كلر آزاد و كلروآمين ها در آب تغذيه كننده تا غلظت 1 ميلي گرم در ليتر است. اين خصوصيت در جايي كه احتمال گرفتگي بيولوژيكي زياد است، اهميت مي يابد.

با توجه به آنكه غشاهاي CA در معرض تجزيه شيميايي و يا پديده هيدروليز قرار دارند، اگر چنانچه pH آب تغذيه كننده در خارج از محدوده 3/5 تا 7/5 باشد، اغلب سيستم ها به تزريق اسيد نياز دارند. تثبيت pH آب تغذيه كننده، در حد 6/5 مي تواند طول عمر غشا تا 3 سال بيشتر را نتيجه دهد.

استفاده طولاني مدت از فشار بالاتر از 35 بار مي تواند باعث فشردگي غير قابل برگشت لايه متخلخل CA شود.

غشا پلي آميدي PA

غشاهاي پلي آميدي PA براي اولين بار به شكل رشته هاي توخالي معرفي شدند اما در حال حاضر اغلب به صورت المان هاي مارپيچي استفاده مي شوند. غشاهاي پلي آميدي امروزي از يك لايه نازك مواد پلي آميد آروماتيك با ضخامت 0/04 تا 0/1 ميكرون تشكيل شده اند كه بوسيله لايه اي با تخلخل بيشتر و با ضخامت 75 ميكرون از جنس پلي سولفون به صورت كمپوزيت لايه نارك حمايت مي شوند.

ممبران آب شيرين كن

دو نوع از معمول ترين انواع ممبران آب شيرين كن

• استات سلولز CA
• پلي آميد PA

اولين ممبران آب شيرين كن RO كه آرايشي به صورت مارپيچي دارند. از مواد استات سلولزي ساخته شده اند. اغلي غشاهاي CA امروزي از تركيبات تري استات سلولز / دي استات سلولز با سطح غشاي فعال و با ضخامت 0/1 تا 2 ميكرون ساخته شده اند. كه روي لايه محافظ متخلخلي با ضخامت 100 تا 200 ميكرون قرار دارند.

اين غشاها به صورت برگشت ناپذير يا نامتقارن مي باشند و تنها زماني موثر هستند كه روي سطح فعال آن ها محلول غليظي به كار رود.

مزاياي ممبران آب شيرين كن CA

مقاومت در مقابل عوامل اكسيد كننده مانند كلر آزاد و كلروآمين ها در آب تغذيه كننده تا غلظت 1 ميلي گرم در ليتر است. اين خصوصيت در جايي كه احتمال گرفتگي بيولوژيكي زياد است، اهميت مي يابد.

با توجه به آنكه غشاهاي CA در معرض تجزيه شيميايي و يا پديده هيدروليز قرار دارند، اگر چنانچه pH آب تغذيه كننده در خارج از محدوده 3/5 تا 7/5 باشد، اغلب سيستم ها به تزريق اسيد نياز دارند. تثبيت pH آب تغذيه كننده، در حد 6/5 مي تواند طول عمر غشا تا 3 سال بيشتر را نتيجه دهد.

استفاده طولاني مدت از فشار بالاتر از 35 بار مي تواند باعث فشردگي غير قابل برگشت لايه متخلخل CA شود.

غشا پلي آميدي PA

غشاهاي پلي آميدي PA براي اولين بار به شكل رشته هاي توخالي معرفي شدند اما در حال حاضر اغلب به صورت المان هاي مارپيچي استفاده مي شوند. غشاهاي پلي آميدي امروزي از يك لايه نازك مواد پلي آميد آروماتيك با ضخامت 0/04 تا 0/1 ميكرون تشكيل شده اند كه بوسيله لايه اي با تخلخل بيشتر و با ضخامت 75 ميكرون از جنس پلي سولفون به صورت كمپوزيت لايه نارك حمايت مي شوند.